- təəccüblənmək
- f. Təəccüb etmək, heyrət etmək. Ləman əvvəl təəccübləndi, sonra gülməyini güclə saxlayıb, sərbəst bir hərəkətlə başını geri atdı, xurmayı saçları dalğalandı. H. Seyidbəyli.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
təəccüblənmək
Look at other dictionaries:
təəccübləndirmək — f. Təəccüb doğurmaq, heyrətləndirmək. Gəncin sözləri və şəhərdə gördükləri səyyahları son dərəcə təəccübləndirdi. Ç.. Aslangili kimi bir külfətdən mühəndis çıxması hamını təəccübləndirirdi. C. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təəccübləndirmə — «Təəccübləndirmək» dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təəccüblənmə — «Təəccüblənmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heyrət — 1. is. Qeyri adi, gözlənilməz, qəribə, anlaşılmaz bir şeydən, hadisədən çaşqınlıq halı; təəccüb. Usta Murtuz heyrətindən qayıdıb aşağı baxdı. M. C.. <Oğlan> yəqin mənim üzümdə heyrət əlaməti görüb əlavə etdi. M. Rz.. Heyrət almaq (götürmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təəccüb — is. <ər.> 1. Qeyri adi, gözlənilməz, qəribə, anlaşılmaz şeydən doğan güclü təəssürat nəticəsində insanda əmələ gələn hal; heyrət. Asəf onları heyrət və təəccüb içərisində Altun qəsrdən çıxardı. M. S. O.. <Nuriyyə:> . . Muradın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mat — is. <fars.> 1. Heyrət içində olan, təəccüblənmiş. Mən bu işə matam. Mat etmək – bax mat qoymaq. Yaşı on səkkizə yenicə yetmiş; Gözəllikdə tamam xəlqi mat etmiş. M. P. V.. Fəqirlərə yüz minlərlə ehsan edib, bütün şəhəri öz səxavət və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məbhut — z. <ər.> Heyran heyran, çaşmış halda, heyrət içində. . . Qatar yola düşdü və mən də məbhut onun gözdən itənədək dalınca baxdım. Ə. H.. Məbhut qalmaq – heyran qalmaq, təəccüblənmək, çaşıb qalmaq. <Dərviş:> Ox dəymiş şir kimi saçlarımı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qurumaq — f. 1. Yaşlığı, islaqlığı, rütubəti, nəmliyi yox olmaq, quru hala düşmək. Sərilmiş paltarlar qurudu. İstidən dodaqlarım quruyur. – Qurban bildi ki, ləyəndəki kəc quruyub zay olub. . C. M.. <Səriyyə xala> bağırmaq və ağlamaq istəyir,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
